- ἀγριέλαιος
- 1
ἀγριέλαιος, ον (growing) from a wild olive tree really an adj. (B-D-F §120, 3; Rob. 168, cp. 166) and so perh. Ro 11:17 (as Erycius in Anth. Pal. 9, 237; Ps.-Theocr., Idyll 25, 257). But it may also be taken as a subst., as we say ‘oak’ of a piece of furniture (see next).—DELG s.v. ἀγρός. M-M.2ἀγριέλαιος, ου, ἡ wild olive tree (Theophr., HP 2, 2, 5; Theocr. 7, 18; Nicol. Dam.: 90 Fgm. 66, 40 Jac.; PCairZen 184, 7=PEdgar 100 [=Sb 6815], 7 [255 B.C.]. As masc. in schol. on Apollon. Rhod. 2, 843, 848–50a; B-D-F §241, 6) fig. of the gentiles Ro 11:17, 24 (if subst., but s. preceding entry; opp. καλλιέλαιος).—TFischer, D. Ölbaum 1904; WRamsay, The Olive-Tree and the Wild-Olive: Exp. 6th ser., 11, 1905, 16–34; 152–60; EFickendey, D. Ölbaum in Kleinasien 1922; SLinder, D. Pfropfen m. wilden Ölzweigen (Ro 11:17): PJ 26, 1930, 40–43; FJBruijel, De Olijfboom: GereformTT 35, ’35, 273–80.—M-M.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.